Beste systeemcamera van 2020 | Onafhankelijke reviews | Geupdate
Ieder groot cameramerk heeft tegenwoordig meerdere spiegelreflexcamera’s voor beginners, semi-professionals en professionals. Maar sinds een aantal jaar is daar nu ook de systeemcamera bijgekomen. In dit blog ga ik je uitleggen welke systeemcamera je kiest, wat het beste systeem voor jouw is en waar je op moet letten zodat je geen spijt krijgt van jouw aankoop. We gaan de systeemcamera’s op meerdere punten vergelijken, zowel qua prijs als mogelijkheden.
Wat is een systeemcamera?
In het kort: een systeemcamera is een digitale camera waarbij je de lenzen kunt verwisselen. De nieuwe systeemcamera’s zijn zo ontzettend licht en klein van formaat omdat deze camera’s geen spiegelhuis hebben (wordt ook wel spiegelloos of mirrorless genoemd), wat een spiegelreflexcamera wel heeft.
De systeemcamera is ook anders dan de (geavanceerde) compactcamera’s die ongeveer hetzelfde formaat hebben, deze kunnen namelijk geen lenzen verwisselen en hebben vaak een kleinere sensor. De systeemcamera’s hebben dezelfde instellingen en mogelijkheden als spiegelreflexcamera’s, in een kleinere body.
Waarom zou je kiezen voor een systeemcamera?
Een van de redenen waarom ik zelf over ben gegaan naar een mirrorless camera is het verschil in gewicht en formaat van de camera. Op deze manier kun je professionele foto’s maken zonder dat mensen onder de indruk zijn van je ‘grote camera’ met dikke lens. Het maakt je toegankelijker.
De systeemcamera’s zijn aanzienlijk lichter en kleiner dan spiegelreflexcamera’s, in mijn geval scheelde dit meer dan de helft in gewicht en formaat, geen rugpijn meer voor mij dus!
Maar waarom zijn systeemcamera’s nou zo klein? Dit heeft te maken doordat het spiegelhuis weg is, de camera is spiegelloos of mirrorless. Als je door de zoeker heenkijkt zie je een elektronische weergave terwijl je bij spiegelreflexcamera’s via een spiegel kijkt. Doordat het beeld elektronisch is kun je precies zien hoe het beeld belicht is en of je nog bij moet springen qua instellingen. Een groot voordeel ten opzichte van het fotograferen met een spiegelreflexcamera waarbij je dit pas kunt doen nadat je de foto gemaakt hebt.
Het beeld op systeemcamera’s wat je door de viewfinder ziet is het beeld wat je krijgt op het moment dat je de foto maakt.
Zoals gezegd zijn systeemcamera’s over het algemeen stiller en kleiner omdat ze geen spiegelhuis meer hebben, daardoor is het geluid van het maken van de foto’s ook weg. Systeemcamera’s zijn stiller dan spiegelreflexcamera’s. Spiegelreflexcamera’s maken geluid omdat wanneer je de foto wil maken, de spiegel openklapt om licht op de sensor te laten vallen om het beeld te belichten. Als het beeld goed belicht is sluit de spiegel weer. Dit zorgt voor een (hinderlijk) geluid bij het fotograferen van wild of bruiloften waarbij je onbedoeld erg aanwezig kunt zijn.
Doordat er geen mechanisch systeem meer in de camera’s zit, zijn systeemcamera’s aanzienlijk sneller dan spiegelreflexcamera’s. Dit komt door het ontbreken van de spiegel die open en dicht gaat. De meeste systeemcamera’s zijn sneller dan de snelste en duurste camera’s van bekende merken, wat natuurlijk ontzettend belangrijk is bij het fotograferen van sport.
De meeste instapmodellen van Sony zijn al vele malen sneller in het maken van foto’s dan dure Nikon of Canon camera’s.
Kleinere camera’s hebben als nadeel dat het wat lastiger vast te houden is voor mensen met grotere handen. Knopjes zijn lastig in te drukken en ook de grip op de camera’s is vaak ver te zoeken. De meeste systeemcamera’s hebben minder knoppen en wieltjes dan spiegelreflexcamera’s, dus je zult ook vaker het menu in moeten duiken voor bepaalde instellingen. Probeer dus eerst de camera in het echt voordat je er een besteld via het internet.
Objectieven voor systeemcamera’s
Systeemcamera’s maken gebruik van hun eigen lenzen. Deze zijn vaak wat kleiner en lichter dan vergelijkbare lenzen van spiegelreflexcamera’s. Objectieven van je oude spiegelreflexcamera passen dus niet op jouw nieuwe systeemcamera tenzij je daar de juiste adapter voor hebt. Het nadeel van zo’n adapter is dat de lenzen van spiegelreflexcamera’s aanzienlijk groot en zwaar zijn, waardoor de verhouding van camera/lens niet heel lekker in de hand ligt.
Bij sommige cameramerken is het aanbod nog wat beperkt omdat zij net begonnen zijn met het maken van systeemcamera’s, denk aan: Canon en Nikon, de twee grootste camera producenten ter wereld. Sony, Fuji en Olympus maken al langer systeemcamera’s en hebben meer lenzen gemaakt, je hebt dus meer keuze qua objectieven bij een van deze merken. Met een adapter kun je je oude lenzen wel gebruiken op een systeemcamera, dus dit kan ook een mooie oplossing zijn voor je aangezien het aanbod van objectieven voor spiegelreflexcamera’s vele malen groter is.
Welke systeemcamera moet ik kopen?
Het is belangrijk om de systeemcamera’s met elkaar te gaan vergelijken voordat je een beslissing maakt. Heb je al apparatuur van bijv. Canon of Nikon? Dan is de keuze waarschijnlijk wat makkelijker dan wanneer je bij 0 begint. Het is belangrijk om over verschillende dingen na te denken; waar wil je de camera voor gebruiken, wat is het je waard en wil je ooit professioneel gaan fotograferen?
De belangrijkste merken voor systeemcamera’s op dit moment zijn; Sony, Canon, Nikon, Panasonic, Olympus en Fujifilm. Zij richten zich vol op de systeemcamera’s en bijpassende lenzen, wat ook een belangrijke factor is. Zo heeft Nikon voor zijn systeemcamera’s nog maar enkele lenzen uitgebracht terwijl Sony en Fuji veel meer keuze heeft.
Welke eigenschappen gaan wij vergeleken?
Omdat we meerdere merken en verschillende modellen systeemcamera’s gaan vergelijken met elkaar, is het belangrijk om te weten wat we nou precies gaan vergelijken om het zo eerlijk mogelijk te houden.
Camerasensor
Hoe groot is jouw camerasensor? Er zijn verschillende formaten beeldsensors; zo heb je een full frame sensor, crop sensor of micro four thirds sensor. Verschillende sensoren met verschillende kwaliteiten. Een full frame camera heeft een aanzienlijke betere beeldkwaliteit dan bijvoorbeeld een crop sensor of een micro four thirds sensor.
Een full frame sensor is de grootste sensor in dit artikel, daarna komt de crop sensor en de Micro Four Thirds is nog een slagje kleiner. Hoe groter de sensor, hoe beter de beeldkwaliteit.
Een crop sensor wordt ook wel eens aangeduid als APS-C en een Micro Four Thirds wordt ook wel eens afgekort als MFT.
Megapixels
Niet het allerbelangrijkste maar ook niet geheel onbelangrijk; hoeveel megapixels elke systeemcamera heeft. Dit is met name handig voor het afdrukken van foto’s en het bewerken van foto’s, waarbij grotere bestanden meer van je computer eisen dan lagere megapixel bestanden.
Scherpstelpunten
Hoe snel is de autofocus en hoeveel scherpstelpunten heeft de camera? Belangrijk om te weten bij bewegende onderwerpen zoals dieren, kinderen en sportfotografie.
Snelheid
Ook belangrijk bij sportfotografie is de snelheid van de camera. Dit wordt ook wel FPS genoemd, het aantal foto’s oer seconde. Bij professionele spiegelreflexcamera’s kan dit aantal tot 20 FPS zijn, maar met de komst van systeemcamera’s hebben ook goedkopere camera’s deze mogelijkheid. De snelheid van het aantal foto’s is belangrijk wanneer je snelle onderwerpen aan het fotograferen bent en het juiste moment wil fotograferen.
Het is dus belangrijk om meerdere foto’s achter elkaar te maken zodat je thuis kunt zien welke foto scherp is. Spiegelreflexcamera’s zijn aanzienlijk langzamer dan systeemcamera’s.
Videokwaliteit
De meeste systeemcamera’s hebben tegenwoordig de mogelijkheid om te filmen in 4K, maar bij lang niet alle modellen is dit het geval. We gaan kijken naar de maximaal haalbare video kwaliteit van elke camera.
Display
Is het schermpje achterop de camera scherp genoeg? Kun je het kantelen en heeft het touchscreen?
Elektronische zoeker
Nu je niet meer door de spiegel heen kijkt is het belangrijk om te meten hoe scherp de elektronische zoeker nu is. Is het groot genoeg? Is het duidelijk te zien en is het scherp genoeg?
Weerbestendigheid
Als professioneel fotograaf is het handig om een weerbestendige camera te hebben. Zo weet je zeker dat jouw systeemcamera bestand is tegen de elementen. Wanneer je fotografeert in de buitenlicht waar het weer onvoorspelbaar kan zijn, denk aan; bruidsfotografie, sportfotografie of landschapsfotografie.
Ergonomie
Hoe groot zijn de systeemcamera’s? Hoe zwaar zijn ze en hoe makkelijk zijn ze vast te houden. Belangrijke punten als je de hele dag gaat sjouwen met je camera’s. Ook is het belangrijk om te kijken naar de grootte van de grip als je grotere/kleinere handen hebt.
Geef je ook fotografie cursussen?
Wij geven ieder jaar meerdere fotografie cursussen in heel Nederland, ook geven wij een online fotografie cursus, hierin behandelen wij alle functies van jouw nieuwe spiegelreflexcamera. Deze fotografie cursus kun je op je eigen tempo volgen en altijd terugkijken wanneer je iets vergeten bent.
Beste systeemcamera’s tot €700
Olympus OM-D E-M10 Mark II - Prijs ongeveer: €519
Olympus OM-D E-M10 Mark III - Prijs ongeveer: €699
Sony Alpha A6000 - Prijs ongeveer: €479
Canon EOS M50 - Prijs ongeveer: €599
Fujifilm X-A7 - Prijs ongeveer: €699
Camerasensor en Megapixels
In deze vergelijking van systeemcamera’s tot €700 hebben we verschillende merken en modellen bij elkaar gezocht. In deze review is zelfs een opvolger van een van de camera’s, kunnen we gelijk zien of deze echt een verbetering is t.o.v. het oude model. We hebben het hier over de Olympus E-M10 Mark II en de Olympus E-M10 Mark III die precies dezelfde ‘Micro Four Thirds’ sensor hebben met 16,1 megapixels. Op dat punt zijn ze in ieder geval gelijk gebleven.
De Sony Alpha A6000 heeft een ander formaat sensor, een standaard APS-C sensor (crop sensor) met 24,3 megapixels. Ook de Canon M50 maakt gebruik van deze APS-C sensor en heeft met 24,1 megapixels nagenoeg dezelfde resolutie. Dit geldt ook voor de Fujifilm X-A7 die met 24,2 megapixels tussen de 2 systeemcamera’s inzit met hetzelfde formaat APS-C sensor.
De Olympus heeft aanzienlijk minder megapixels, in 2020 is dat wellicht wat aan de lage kant als je graag je foto’s afdrukt.
Scherpstelpunten
De Olympus E-M 10 Mark II heeft met 81scherpstelpunten de minste scherpstelpunten. De opvolger van de Mark II, de Mark III heeft met 121 scherpstelpunten aanzienlijk meer scherpstelpunten wat je zeker zult gaan merken tijdens het fotograferen. De Fujifilm heeft 4 scherpstelpunten minder en moet het doen met 117 scherpstelpunten.
We gaan nu een sprongetje maken naar 144 scherpstelpunten, het aantal van de Canon EOS 50M. Aanzienlijk meer dan de Olympus en Fuji. De Sony wint in deze vergelijking met 179 scherpstelpunten. Dit is meer dan in de meeste professionele spiegelreflexcamera’s.
Voor deze prijsklasse systeemcamera’s is 120 scherpstelpunten een prima aantal.
Snelheid
Met de snelheid van deze camera’s is niets mis. Alle camera’s presteren beter qua beelden per seconde dan de meeste semi-professionele spiegelreflexcamera’s, het grote voordeel van systeemcamera’s is o.a. de snelheid!
Beide Olympus camera’s zijn even snel en kunnen tot 8,6 foto’s per seconde (FPS) maken. De Fujifilm A7 kan maximaal 6 beelden per seconde aan, iets minder dus. De Sony is verreweg het snelste met 11 FPS, wat opvallend is, zeker gezien de prijs van deze camera; de goedkoopste camera die aanzienlijk sneller is dan de duurdere modellen. De EOS 50M kan ongeveer 10 FPS aan wat ontzettend snel is voor deze prijsklasse.
Videokwaliteit
Als je een van deze systeemcamera’s wil kopen voor het maken van mooie video’s, dan kan je dat ook zeker met deze camera’s doen. Wel zit er nogal verschil in de beeldkwaliteit. Zo heeft niet iedere systeemcamera van deze prijsklasse de mogelijkheid om Ultra HD (4K) te filmen.
De Olympus E-M 10 Mark II en de Sony A6000 hebben deze mogelijkheid niet wat opzich niet heel gek is voor deze prijsklasse, maar wel een gemis als video hoog op je lijstje staan. De maximaal haalbare videokwaliteit is met 1080P (full HD) aan de lage kant.
De opvolger van de Olympus, de E-M 10 Mark III kan wel in 4K filmen en is daarmee al wel een stap vooruit ten opzichte van zijn voorganger. Ook de Canon M50 en de Fuji A7 kunnen in Ultra HD filmen.
Display
De Fujifilm X-A7 steelt de show met zijn 3,5 inch grote display. Een van de grotere beeldschermen van alle reviews op deze pagina’s. Een lekker groot scherm om jouw mooie foto’s op te kunnen bekijken. Ook heeft dit display de mogelijkheid om te kantelen en heeft het een touchscreen functie.
De rest van de camera’s moet het doen met een standaard 3 inch display waarbij ze allemaal de mogelijkheid hebben om het display te kantelen en maken ze allemaal gebruik van touchscreen, behalve de A6000 van Sony. Die tevens ook een lagere resolutie van het display heeft dan de rest. De Sony scoort dus het minst qua display.
Elektronische zoeker
Of het gebrek daaraan… De Fujifilm X-A7 heeft geen elektronische zoeker en ik vind dat een gemis. Het heeft een mooi groot display waar je foto’s op kunt bekijken en gebruik kunt maken van live view, maar dit is zeker niet ideaal in alle omstandigheden. Denk aan felle zon, dan is het lastig te beoordelen allemaal.
De beide Olympus E-M 10’s maken gebruik van dezelfde electronic viewfinder die 2,36 miljoen pixels heeft wat redelijk standaard is in deze categorie systeemcamera’s. Zo heeft de Canon EOS M50 ook 2,36 miljoen pixels.
Met 1,4 miljoen pixels is de viewfinder van de Sony toch van een wat mindere kwaliteit, dit komt ook omdat deze camera al 6 jaar oud is en destijds was dit echt een hoge resolutie voor elektronische zoekers. In 2020 is het wellicht een beetje achterhaald.
Weerbestendigheid
Zoals te verwachten in deze categorie systeemcamera’s, zijn deze camera’s allemaal niet spatwaterdicht, stofdicht en beschermd tegen de elementen. Als het regent kun je je systeemcamera beter even opbergen zodat die niet kapot gaat.
Ergonomie
De Sony A6000 en de Fuji A7 zijn 2 echte kleine camera’s die je makkelijk in je jas kunt stoppen en straatfotografie mee kunt beoefenen. Ze zijn ontzettend licht en qua afmetingen nagenoeg hetzelfde formaat. De Fuji A7 is met 271 gram ietsje lichter dan de A6000 die 344 gram weegt.
De Olympus E-M10 Mark II is met 390 gram iets zwaarder en de opvolger; de Mark III is weer ietsje zwaarder met 410 gram. De M50 van Canon is met 517 gram de zwaarste systeemcamera.
Conclusie
In deze vergelijking van systeemcamera’s tot ongeveer €700 hebben we meerdere modellen en merken vergeleken. Zo was er een strijd, de Olympus E-M10 Mark II vs Olympus E-M10 Mark III waarbij de nieuwere camera ook daadwerkelijk beter was, de Mark III heeft een beter videofunctie en meer scherpstelpunten. Ben je daar niet in geinteresseerd dan is de oudere Olympus ook zeker geschikt voor jou!
De oudere Sony A6000 is ideaal om mee te nemen en te gebruiken voor snapshots of straatfotografie vanwege het formaat, maar kwalitatief is deze camera gewoon echt verouderd. Met 6 jaar is dit echt een old timer en zou ik liever voor een iets nieuwere camera gaan zoals bijvoorbeeld de Fuji A7 met hetzelfde formaat maar een nieuwere/verbeterde uitvoering.
Dan hebben we als laatste nog de Canon EOS M50 wat gewoon een goede camera is die; snel is, kan filmen in ultra HD en verwisselbare lenzen heeft en een goede camera voor allround gebruik.
Beste systeemcamera’s tot €1000
Nikon Z50 - Prijs ongeveer: €979
Sony Alpha A6100 - Prijs ongeveer: €749
Sony Alpha A6400 - Prijs ongeveer: €899
Canon EOS M6 Mark II - Prijs ongeveer: €949
Fujifilm X-T30 - Prijs ongeveer: €849
Camerasensor en Megapixels
In deze vergelijking van de beste systeemcamera tot 1000 euro gaan we 5 camera’s vergelijken van verschillende merken. We gaan de nieuwste systeemcamera’s van Nikon en Canon vergelijken; Nikon Z50 en de nog te verschijnen Canon M6 Mark II. Ook gaan we kijken naar de Sony Alpha A6100, Sony Alpha A6400 en de X-T30 van Fujifilm.
De nieuwe Canon EOS M6 Mark II maakt gebruik van een net iets ander type sensor, namelijk een CMOS sensor. Een CMOS sensor is vergelijkbaar met de APS-C sensor die over het algemeen gebruikt wordt in dit soort camera’s, wel is een CMOS sensor vaak zuiniger en sneller in FPS. Zo maken alle camera’s gebruik van een APS-C sensor met cropfactor, ook de nieuwe Canon maakt gebruik van een cropfactor.
De Nikon Z50 heeft met 20,9 megapixels minder pixels dan de rest. Ruim 20 megapixels is voor het meeste gebruik genoeg en laat zien dat Nikon de megapixel strijd heeft gestaakt; meer megapixels is niet perse beter. De Sony A6100 en Sony A6400 maken beide gebruik van 24 megapixels. De Fuji X-T30 heeft met 26,2 megapixel meer pixels en de nieuwe Canon spant met 32,5 megapixels de kroon.
Scherpstelpunten
De M6 Mark II van Canon heeft in deze vergelijking de minste scherpstelpunten. Met 143 scherpstelpunten heeft deze camera Canon aanzienlijk meer scherpstelpunten dan de Fujifilm X-T30 die maar 49 scherpstelpunten heeft. De Nikon Z50 heeft 209 scherpstelpunten en beide Sony’s hebben 425 scherpstelpunten. Wat ongelofelijk veel is voor een camera in deze prijsklasse.
Snelheid
Zoals gezegd zijn camera’s met een CMOS sensor vaak sneller dan APS-C sensoren. Daarom is de Canon M6 Mark II aanzienlijk sneller dan de rest van de camera’s in deze vergelijking. De camera heeft een burst van 14FPS en is daarmee de snelste camera. De gedeelde 2e plek gaat naar de Nikon Z50, Sony A6100 en Sony A6400 met 11FPS. De Fuji X-T30 moet het doen met 8FPS.
Videokwaliteit
In de prijsklasse tot €1000 hebben alle systeemcamera’s een hoogwaardige videokwaliteit. Ze kunnen allemaal filmen op Ultra HD wat tegenwoordig de standaard is. De Sony A6100 en Sony A6400 springen er met de kwaliteit van video bovenuit met verreweg de meeste opties.
Display
Alle systeemcamera’s in deze vergelijking maken gebruik van een helder 3 inch display dat zowel kantelbaar is als touchscreen heeft. Zo kun je met je vingers door je foto’s heen swipen of scherpstellen op welk punt dan ook.
Elektronische zoeker
De Canon M6 Mark II maakt geen gebruik van een elektronische zoeker wat voor mij een dealbreaker zou zijn, zeker in deze prijsklasse. Je kunt de elektronisch zoeker wel als optie kopen bij de Canon voor ongeveer €200.
De Sony A6100 heeft de minste elektronisch zoeker (EVF) van deze systeemcamera’s als we de Canon buiten beschouwing laten. De A6100 heeft namelijk 1,4 miljoen pixels in de zoeker. De X-T30, de Z50 van Nikon en de A6400 van Sony hebben alle 3 een viewfinder met 2,4 miljoen pixels. Een miljoen pixels meer wat zorgt voor een scherp en helder beeld in de zoeker.
Weerbestendigheid
De Canon M6 Mark II en de Sony A6100 en Sony A6400 zijn allemaal spatwaterdicht, ze kunnen wel een kleine regenbui overleven. De nieuwe Nikon Z50 en X-T30 zijn niet spatwaterdicht wat ik bijzonder vindt voor een camera in deze klasse.
Ergonomie
De body van de Sony A6400 is lichter dan de rest en weegt 326 gram, 70 gram minder dan de A6100. De Sony A6100 is op hetzelfde gewicht als de: Canon EOS M6 Mark II, Fuji X-T30. De Nikon Z50 is een stukje zwaarder met zijn 450 gram.
Wil jij meer lezen over de nieuwe systeemcamera van Nikon, de Z50?
Beste systeemcamera’s tot €1250
Panasonic Lumix DC-G9: €1079
Olympus OM-D E-M5 III - Prijs ongeveer: €1099
Sony A7 II - Prijs ongeveer: €1149
Camerasensor en Megapixels
In deze review van systeemcamera’s tot €1250 hebben we 3 verschillende cameramerken; Panasonic, Olympus en Sony. De Panasonic Lumix en de Olympus OM-D hebben beide een micro four thirds camerasensor die aanzienlijk kleiner is dan de Sony full frame sensor. Op papier zou de Sony A7 II een betere beeldkwaliteit moeten hebben.
Wel hebben ze allemaal ongeveer dezelfde hoeveelheid megapixels. De Sony A7II heeft 24,3 megapixels waar de Olympus E-M5 III en de Panasonic Lumix G9 20,4 megapixels hebben.
Scherpstelpunten
Ook ligt het aantal scherpstelpunten dicht bij elkaar, de Sony A7 en de Olympus hebben nagenoeg dezelfde hoeveelheid scherpstelpunten. De Sony heeft 117 scherpstelpunten en de Olympus E-M5 heeft 121 scherpstelpunten tot zijn beschikking. De Panasonic Lumix G9 spant de kroont op dit gebied en heeft met 225 scherpstelpunten aanzienlijk meer mogelijkheden om scherp te stellen.
Deze aantallen scherpstelpunten zul je niet snel vinden bij spiegelreflexcamera’s, dus deze aantallen zijn nog steeds aanzienlijk beter.
Snelheid
Het aantal beelden per seconde (FPS) is nogal verschillend met deze systeemcamera’s en hier is dan wel het grootste verschil te zien. Het aantal FPS is ontzettend belangrijk bij bijvoorbeeld het fotograferen van sporten of dieren.
De Sony moet het doen met 5 FPS en is daarom niet echt geschikt voor het fotograferen van snelle onderwerpen. Ook omdat deze camera een full frame sensor heeft wordt het moeilijker om dichtbij het onderwerp te komen. De Olympus heeft maar liefst 10 FPS en is daarmee sneller dan de meeste semi-professionele spiegelreflexcamera’s. Ook maakt deze camera gebruikt van een MFT sensor wat ervoor zorgt dat je lenzen x2 gaan; je 200mm lens wordt 400mm. Ditzelfde geldt ook voor de Panasonic, die zelfs 20 FPS heeft, 4x zoveel als de Sony. Deze camera is daarmee het meest geschikt om snelle onderwerpen te fotograferen.
Videokwaliteit
Wanneer je het belangrijk vindt dat je systeemcamera mooie video’s kan maken, dan is de keuze snel gemaakt. De Olympus is namelijk de winnaar met de meest uitgebreide film mogelijkheden. De Olympus E-M5 III kan filmen op Ultra HD kwaliteit. De Panasonic G9 kan dit ook, maar dan op lagere frames dan de Olympus. De Sony blijft een beetje achter op dit punt met de Sony A7II. Deze kan maximaal op full HD filmen.
Wel moet ik daarbij zeggen dat de Sony A7II aanzienlijk ouder is dan de rest van de camera’s. De Sony werd uitgebracht in 2014 terwijl de andere camera’s uit 2017 en 2019 komen. In 2014 was het nog niet vanzelfsprekend om te filmen in 4K.
Display
Alle 3 de systeemcamera’s hebben een mooi 3 inch kleurendisplay die superscherp is. Wel zit er een verschil in het aantal pixels, en dus scherpte van de displays. Ook maken de Olympus en Panasonic gebruik van zowel een kantelbaar als touchscreen beeldscherm, terwijl de Sony alleen een kantelbaar scherm heeft.
Elektronische zoeker
De elektronische zoeker van de 3 camera’s zijn nagenoeg gelijk. Bij de videokwaliteit noemde ik het al even, de Sony is de oudste camera in deze review en is op het moment van schrijven bijna 6 jaar oud. De Sony A7II was een van de eerste full frame systeemcamera’s en ik moet zeggen, qua electronic viewfinder komt deze camera nog aardig mee. Zo blijkt uit het aantal pixels die je terug kunt vinden in de zoeker. De Sony heeft namelijk 2,4 miljoen pixels wat meer is dan de 2,36 miljoen pixels van de Olympus E-M5 III die in oktober werd uitgebracht.
De Panasonic G9 heeft met 3,68 miljoen pixels het meest scherpe en accurate viewfinder, hierin kun je het meeste detail terugvinden.
Weerbestendigheid
De Panasonic G9, Olympus E-M5 III en de Sony A7 II zijn allemaal spatwaterdicht. Tijdens een regenbui kun je dus rustig door blijven fotograferen zonder dat je camera beschadigd.
Ergonomie
Qua afmetingen zit er weinig verschil in de camera’s. De Olympus is iets kleiner dan de andere 2, maar niet noemenswaardig. Wel is het verschil in gewicht opmerkelijk; de Olympus E-M5 III is met 336 gram ruim 220 gram lichter dan de Sony die 556 gram weegt en bijna de helft lichter dan de Panasonic die 668 gram weegt.
Dit is wel iets om in gedachten te houden; het gewicht/formaat.
Conclusie
Nu we deze 3 systeemcamera’s vergeleken hebben is het de vraag; waar wil je de camera voor gaan gebruiken? Als je de systeemcamera wil gebruiken om te fotograferen op hoogwaardige kwaliteit dan zou ik voor de full frame sensor van de Sony gaan. Wil je fotograferen en mooie video’s maken, dan zou ik voor de Olympus gaan en mocht je graag foto’s willen maken van sportevenementen/wilde dieren, dan zou ik gaan voor de Panasonic puur vanwege het aantal FPS. De Olympus zou ook een goede camera zijn voor deze takken van fotografie.
Beste systeemcamera’s tot €1500
Canon EOS RP - Prijs ongeveer: €1319
Fujifilm X-T3 - Prijs ongeveer: €1299
Olympus OM-D E-M1 Mark II - Prijs ongeveer: €1449
Panasonic Lumix DC-GH5 - Prijs ongeveer: €1349
Sony Alpha A6600 - Prijs ongeveer: €1469
Camerasensor en Megapixels
In deze vergelijking van systeemcamera’s tot 1500 euro hebben we een lekkere mix van verschillende systeemcamera’s. Zo hebben we de Canon EOS RP met een full frame sensor, de Sony Alpha 6600 en de Fujifilm X-T30 met een APS-C sensor en de Panasonic Lumix GH5 en Olympus E-M1 Mark II met een micro four thirds sensor (MFT).
De Panasonic en Olympus maken gebruik van dezelfde sensor en hebben dezelfde hoeveelheid megapixels; 20,2. De Sony A6600 heeft met 24 megapixels iets meer pixels. De full frame Canon RP heeft 26,2 megapixels wat net zoveel is als de Fuji X-T3.
Scherpstelpunten
Met 4779 scherpstelpunten is de Canon EOS RP met verre afstand de winnaar van alle camera’s ooit gemaakt in de geschiedenis van camera’s. Bizar zoveel. De X-T3 en de Sony A6600 hebben met 425 scherpstelpunten iets minder scherpstelpunten. De Panasonic heeft met 225 scherpstelpunten weer minder en de Olympus heeft met 121 de minste scherpstelpunten. Overigens is 425 scherpstelpunten normaal in deze klasse. De 121 scherpstelpunten is dus wel aan de lage kant.
Snelheid
Waar de Canon EOS RP koning was op de 2 vorige punten, laat die hier zien waarom het niet de perfecte camera is. De full frame systeemcamera van Canon kan slechts 5 foto’s per seconde maken. Een lachertje in deze prijsklasse en zeker als je het met de andere camera’s gaat vergelijken. De Sony A6600 heeft met 11 FPS meer dan het dubbele aantal foto’s per seconde en staat daarmee nagenoeg gelijk met de Panasonic GH5 die 12 FPS aan kan.
De Olympus OM-D E-M1 Mark II is met 18 FPS aanzienlijk sneller en de Fujifilm X-T30 spant de kroon want hij kant 30 FPS aan! Ongekend snel!
Videokwaliteit
Als video in hoge kwaliteit belangrijk is voor je, dan is de keuze snel gemaakt. Met de Sony A6600 heb je de mogelijkheid om in de beste mogelijke kwaliteit te filmen. De rest van de camera’s kunnen ook in 4K filmen, maar net iets minder FPS dan de A6600. Is video de reden van aanschaf van een systeemcamera, dan is de A6600 de camera voor jou.
Display
De Lumix GH5 heeft het grootste LCD display met 3,2 inch, wel moet die het doen zonder een touch screen display. De overige camera’s maken gebruik van een standaard 3 inch display met heldere kleuren. Het verschil in formaat ga je niet tot nauwelijks merken. Ook de Fujifilm X-T30 moet het doen zonder touchscreen. Wel hebben ze allemaal een mooi kantelbaar display zodat je foto’s kunt maken vanuit kikkerperspectief of vogelperspectief.
Elektronische zoeker
Voor heldere en schepre elektronische zoekers moet je bij Fuji en Panasonic zijn. Zij spannen de kroon in deze vergelijking met 3,68 miljoen pixels in de GH5 en de X-T30. Deze systeemcamera’s hebben aanzienlijk meer pixels dan de Canon EOS RP, Sony A6600 en de Olympus OM-D E-M1 Mark II die respectievelijk 2,36 miljoen pixels hebben. Genoeg voor een scherpe weergave, maar meer pixels is meer detail!
Weerbestendigheid
Niet alle camera’s zijn weerbestendig en dat is zonde gezien de prijsklasse van de systeemcamera’s. De Sony, Olympus en Panasonic zijn waterdicht en kunnen een regenbui overleven. De full frame camera van Canon kan dit dus niet en kun je het beste opbergen wanneer het regent. Dit geldt ook voor de Fuji X-T30.
Ergonomie
De Sony A6600 is met 418 gram de kleinste en lichtste camera in deze vergelijking. De Canon EOS RP volgt met een kleine 70 gram meer, maar dat is niet zo gek gezien het feit dat deze camera een full frame sensor heeft. De Olympus is ongeveer zo zwaar als de Canon en met 498 gram schoon aan de haak een prima gewicht. De X-T30 is met 540 gram iets zwaarder en de Panasonic is het zwaarst met ruim 645 gram! Een groot verschil in gewicht dus!
Beste systeemcamera’s tot €2000
Sony A7 III - Prijs ongeveer: €1999
Fujifilm X-T4 - Prijs ongeveer: €1799
Nikon Z6 - Prijs ongeveer: €1599
Olympus E-M1 Mark III- Prijs ongeveer: €1799
Camerasensor en megapixels
Het grote verschil in de vergelijking van deze 4 camera’s is met name de sensor van de systeemcamera’s. Zo zijn er 2 full frame camera’s, de Sony A7 III en de Nikon Z6, 1 APS-C sensor, de Fujifilm X-T4 en de Olympus E-M1 III camera heeft een MFT (Micro Four Thirds) sensor.
In de praktijk betekent dit dat de Sony en Nikon een betere beeldkwaliteit hebben. Ook behouden ze een betere beeldkwaliteit wanneer je fotografeert op hogere ISO waardes. Voor mij is dit al een reden om voor een Nikon of een Sony te gaan, puur omdat deze camera’s tot het uiterste kunnen gaan in slechte lichtomstandigheden. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de Fujifilm en Olympus afgeschreven zijn…
Fujifilm heeft geen full frame camera’s en de cropsensor (APS-C) is de grootste sensor die zij hebben. Alhoewel het geen full-frame is, is de beeldkwaliteit ontzettend goed, ook op hogere ISO waardes.
Ditzelfde geldt een beetje voor de Olympus, met de MFT sensor is de sensor nog iets kleiner dan die van Fuji wat ervoor zorgt dat je lenzen verlengd worden met factor 2! Een 200mm wordt een 400mm, dit is ontzettend handig wanneer je gaat fotograferen langs de sportvelden of in de natuur. Wel zorgt de kleinere sensor voor meer ruis bij hogere ISO waardes.
De strijd om de camera met de meeste megapixels lijkt in 2020 wel gestreden te zijn. In het topsegment van de systeemcamera’s zien we geen bizarre megapixels meer en lijkt de trend zo rond de 20 tot 25 megapixels te zitten. Zo ook bij de 4 camera’s. De Sony A7 III heeft 24,2 megapixels, de Nikon Z6 heeft 24,5 megapixels, de nieuwe Fuji X-T4 heeft 26,1 megapixels en de Olympus E-M1 moet het doen met slechts 20,4 megapixels.
Scherpstelpunten
Scherpstelpunten. Ze zijn ontzettend belangrijk wanneer je aan het fotograferen bent. Mirrorless camera’s hebben veel meer scherpstelpunten dan bijvoorbeeld spiegelreflexcamera’s. Zo hebben de meeste professionele spiegelreflexcamera’s rond de 150 scherpstelpunten, in deze vergelijking heeft de systeemcamera met de minste scherpstelpunten al evenveel als een professionele spiegelreflex!
De Olympus heeft de minste scherpstelpunten en geeft je de minste mogelijkheden tijdens het fotograferen wat betreft je autofocus, de Olympus E-M1 III moet het doen met 121 scherpstelpunten. De Nikon Z6 heeft al meer dan het dubbele van de Olympus, met 273 scherpstelpunten heb je al aanzienlijk meer mogelijkheden en zoveel scherpstelpunten zul je niet snel ergens anders vinden.
Als je dan echt wil uitsloven, dan is het de beurt aan Fuji en Sony. De Fuji X-T4 heeft maar liefst 425 scherpstelpunten en de Sony A7 Mark III heeft zelfs 693 scherpstelpunten over het hele beeld. De mogelijkheden zijn eindeloos met zoveel scherpstelpunten.
Snelheid
Systeemcamera’s maken geen gebruik meer van spiegels die op en neer bewegen waardoor de snelheid drastisch gestegen is. Waar 10 FPS (foto’s per seconde) alleen weggelegd is voor de duurdere, hoge segment spiegelreflexcamera’s, is het bij systeemcamera’s normaal dat ze een hoge aantal FPS hebben.
Waar de Sony op de afgelopen 2 punten, punten scoorde, blijft Sony nu achter. De Sony A7 III kan tot 10 FPS maken. De Nikon Z6 kan tot 12 foto’s per seconde maken, de Fuji X-T4 kan tot 20 FPS maken en de Olympus E-M1 Mark III zelfs tot 60 foto’s per seconde.
De Olympus is dus echt aanzienlijk sneller dan de Fuji, Sony en Nikon. Dit i.c.m. de kleine MFT sensor zorgt ervoor dat dit een geschikte camera is voor sportfotografie/wildfotografie omdat deze camera zo ontzettend snel is.
Videokwaliteit
Alle camera’s hebben een hoge videokwaliteit, dit wil zeggen dat ze allemaal op 4K (Ultra HD) kunnen filmen. Dit zorgt voor de kwaliteit die tegenwoordig op elke beelddrager te vinden is. Elke resolutie minder dan 4K is anno 2020 niet meer acceptabel vind ik.
Display
De Sony A7 III, Fuji XT-4 en de Olympus E-M1 Mark III maken gebruiken van een mooi en helder 3” display om je foto’s op terug te kijken. Het display van de Nikon Z6 is een kleine 10% groter en is een 3,2” display.
Elektronische zoeker
De elektronische zoekers (EVF) in deze camera’s zijn best goed. Tegenwoordig met de allernieuwste camera’s is de resolutie van de zoeker aanzienlijk hoger, zoals bij de A7 IV die meer dan 5 miljoen pixels heeft.
De A7 III had dit destijds nog niet. De A7 III komt uit 2018 en toen was een resolutie van 2,35 miljoen pixels goed genoeg. Ditzelfde geldt voor de Nikon Z6 met 2,1 miljoen pixels. Genoeg pixels voor een scherp beeld, maar met meer pixels heb je nou eenmaal meer detail.
Ook de nieuwe Olympus maakt gebruik van slechts 2,35 miljoen pixels en dat valt toch wel tegen met zo’n nieuwe camera, deze systeemcamera is ruim een jaar ouder dan de Nikon en Sony en maakt gebruikt van dezelfde hoeveelheid pixels, zelfs wanneer 3,68 miljoen of zelfs wanneer ze konden kiezen voor meer dan 5 miljoen pixels, kozen ze toch voor 2,35 miljoen pixels. Tijd gaat snel in camera techniek, dus 2,35 miljoen pixels vind ik aan de lage kant voor een systeemcamera uit 2020.
Bij Fuji, het nieuwste model de X-T4 die naar verwachting uitkomt in april 2020 heeft 3,68 miljoen pixels in de viewfinder. Dit is aanzienlijk meer dan de Nikon, Sony en Olympus, de Olympus is ongeveer even nieuw als de Fuji.
Weerbestendigheid
Wanneer je een professionele systeemcamera gaat kopen wil je eigenlijk ook dat deze goed beschermd wordt wanneer het regent/stormt. Daarom is het bijna onbegrijpelijk dat de Sony A7 III officieel niet weather sealed is. In de praktijk kan die wel tegen wat regen hoor, dat wel, maar toch. Zeker een systeemcamera in deze prijsrange zou naar mijn mening wel weather sealed moeten zijn zoals de Nikon Z6, Olympus E-M1 en de Fuji X-T4.
Ergonomie
Het formaat van de systeemcamera is belangrijk wanneer je een hele dag een camera aan je schouder hebt hangen of in je hand vast hebt. De Sony A7 III is de kleinste en lichtste camera (zonder lens). Met 565 gram is deze systeemcamera al bijna 300 gram lichter dan een spiegelreflexcamera in dezelfde categorie. Ontzettend licht dus. De Fuji (607 gram) en Olympus (580 gram) zijn niet heel veel zwaarder. Wel is het opvallend dat de Nikon Z6 met 675 gram een stuk zwaarder is dan de rest van de camera’s.
Conclusie
Nu we de camera’s vergeleken hebben is het tijd om de balans op te maken. Stel jezelf eerst de vraag; waar wil je de camera voor gaan gebruiken? Huis-tuin-en-keuken foto’s? Bruiloften? Voetbalwedstrijden? Ik zou zelf altijd gaan voor een full frame sensor simpelweg omdat ik voornamelijk professioneel fotografeer en de hoogst mogelijke beeldkwaliteit wil. Dit zou dan de Sony A7 III of de Nikon Z6 zijn. Ik ken ook veel fotografen die professioneel fotograferen met een Fuji X-T camera, wel biedt deze minder mogelijkheden in moeilijkere lichtomstandigheden.
De Olympus zou naar mijn mening veel meer geschikt zijn voor sportfotografie vanwege de MFT sensor die ervoor zorgt dat je objectieven x2 gaan; fotografeer je met een 300mm lens, dan wordt deze lens op je Olympus maar liefst 600mm! Dit i.c.m. de 60FPS maakt dit een geschikte camera voor sport/wild en andere snelle takken van fotografie.
Dus nogmaals; waar wil je de camera voor gebruiken?